Dag 4 Bangkok

Ik word wakker en zie dat het licht is. Dat betekent dat ik heb doorgeslagen :-) het is 7.15 uur. Na een lekkere douche vertrek ik richting ontbijt. Nu heb ik tijd om rustig rond te kijken en ik verbaas me over het grote aanbod. Ik zie dat alle Aziaten ook massaal aan de soep en allerlei andere warme gerechten zitten die wij normaal alleen s'avonds eten. Na het ontbijt loop ik richting rivier. Onderweg neem ik wat foto's van het straatleven. Na een paar keer de weg te hebben gevraagd kom ik aan bij de juiste Ferry. Het is een klein half uurtje varen richting Grand Palace. Daar aangekomen moet ik zoeken naar de entree. Het is een giga groot complex en megadruk. Ik zie werkelijk door de bomen het bos niet meer. Ik ben in staat om om te draaien want had al mijn twijfels. Ik besluit door te zetten. Ik ben er nu toch. Ik Koop een kaartje voor 500 baht. Best prijzig bedenk ik me. Nu op zoek naar de smaragden Budha. De heiligste Budha van Thailand. Nou ik heb hem gezien maar was niet zo onder de indruk. Ik heb tijdens de fietstocht een mooiere gezien. Wel van de biddende mensen overal. Wat een respect hebben zij voor Budha. Naar een uurtje houd ik het voor gezien. Het is behoorlijk warm en ik wil ook nog naar de rustende Budha. Meteen buiten de paleispoort word ik aangesproken door een tuktuk chauffeur. Dit gebeurd overigens continue. Ik vind het wel een goed idee om op dit moment daar gebruik van te maken want ik heb het heet. Hij vraagt echter 100 baht (€ 2,50) Voor dat geld wil hij me naar 3 plekken brengen. Ik ken de verhalen inmiddels en houd voet bij stuk. Ik weet dat ze dan onderweg stoppen bij een winkel van een familielid waar je dan wat moet kopen. Uiteindelijk stap ik in voor 60 baht. Onderweg begint hij weer te zeuren. Ik zeg dat ik echt alleen naar de rustende Budha wil. Hij stopt accuut en zegt dat ik uit moet stappen. Nou ja.... Wel attendeert hij me op het flesje water wat ik van schrik laat liggen, dat dan weer we. Dus toch maar lopen. Gelukkig kan ik grootste gedeelte onder bomen lopen en het is maar 1 kilometer denk ik. Daar aangekomen zie ik dat het niet zo druk is gelukkig. Ik koop een kaartje voor 100 baht en neem een kijkje bij de 46 meter brede en 15 meter hoge Budha. Best indrukwekkend! Na een paar fotootjes geschoten te hebben ga ik op zoek naar de Pier voor de Ferry voor de terugreis. Het is FF zoeken maar heb het snel gevonden. De bewegwijzering hier kunnen ze nog wel wat verbeteren. Op de rivier is het heerlijk in de wind. Aangekomen bij de eindpier krijg ik weer een aanbod van een tuktuk. Ook hij vraagt 100 baht voor denk ik 1,5 kilometer. Ik weet dat dit teveel is maar ik ga niet te moeilijk doenheb ik besloten want ik wil niet in de hitte gaan lopen. Na FF onderhandelen brengt hij me voor 80 baht terug mijn hotel. Ik besluit snel richting zwembad te gaan FF afkoelen en beetje relaxen.

Om 18 uur loop ik richting skytrain. Ook dat wil ik beleven. Onderweg daarnaar toe loop ik spontaan over een soort van braderie. Op het treinstation koop ik een kaartje aan het loket. Tenminste dat dacht ik. Ik bleek echter wisselgeld gekregen te hebben om met munten een kaartje uit de automaat te kunnen halen. Ik verbaas me over het verder hypermodere en veilige station. Aangekomen bij het shoppingcenter besluit ik eerst hapje te gaan eten. Nou ook dat is hier niet moeilijk. Wat een keuze. Hele verdiepingen in beide shopmalls met etende mensen in allerlei restaurantjes. Daarna loop ik nog langs wat winkels maar ben niet echt kooplustig. In het Siam shoppingcentre zijn mooie winkels maar de prijzen liggen voor Thaise begrippen ook skyhy. Het is daardoor denk ik niet druk.
Ik houd het voor gezien en ga op zoek naar het Hardrock Café van Bangkok. Daar bestel ik een Mojito die echt mega is. Ik ben er wel een uurtje zoet mee. Ondertussen begint een keigoed coverbandje te spelen met bekende nummers. Ik besluit echter het niet te laat te maken want morgen moet ik weer vroeg op. Ik pak weer de skytrain terug. Weet nu hoe het werkt :-) op het staion is het nu heel druk. Ik verbaas me echter dat iedereen netjes achter elkaar in de rij staat te wachten. Ook als de trein arriveert wacht iedereen netjes op elkaar. Daar kunnen wij in Nederland nog wel wat van leren. Het laatste stukje loop ik naar het hotel. Ik werk mijn logboek en mijn telefoon bij en zet de wekker op half 6. Welterusten.